Eén dag stopte de verfpompen met verf verpompen.
Eén dag kwam er geen verf uit de verfspuitpistolen.
Eén dag stopte de compressoren met perslucht produceren.
Eén dag kwam er geen straalmiddel uit de straalpijpen.
Eén dag stopte de werpstraalmachine met stralen.
Eén dag stopte de portaalkranen met hijsen.
Eén dag stopte de collega’s met werken.
Vrijdag 8 mei 2015 ging het hek dicht.
Reden er geen vrachtauto’s af en aan.
Dit alles om aan “hun” Piet de laatste eer te kunnen bewijzen.
(Hulde aan de directie en collega’s van de Brabant Groep)
Op de rouwkaart staat:
“Te snel en te vroeg.”
“Zo plotseling, zo onbegrijpelijk, zo machteloos.”
Alles binnen de Brabant Groep en bij Straco Waspik in het bijzonder, voelde dat zo.
Alles leek uit protest te zwijgen.
In de hallen geen enkel geluid, het was er heel stil, ze leken mee te rouwen.
Een monument ter nagedachtenis is door zijn collega’s in Waspik opgericht.
Piet Loonen, een “gewoon” bescheiden mens en daarom zo bijzonder.
We moeten verder met de herinneringen.
Een gewoon mens en daarom zo bijzonder is heengegaan.
De dag van morgen zal niet meer dezelfde zijn voor allen die hem kenden.
De bezoekjes van het Kuhmichel team aan Straco zullen niet meer dezelfde zijn.
We wensen zijn vrouw, dochters, familie, vrienden, collega’s en modelvliegtuigbouwers/vliegers, veel mensen toe, waarmee ze de goede herinneringen aan Piet levendig kunnen houden.